O kurczę! – jutro jest kolokwium. Kurka wodna! – na piątek pani zapowiedziała klasówkę! Koniec laby – jutro kartkówka! Kajtek, jutro korepetycje. Powtórzyłeś coś?
Kartkówka, kolokwium, klasówka – wszystkie te słowa zaczynają się ta samą literą. Na tą sama literę jest też słowo kortyzol. Jest to ważny hormon steroidowy1 wpływający na nasz metabolizm. Nazywany jest także hormonem strachu, bo jego poziom wzrasta w chwilach kiedy odczuwamy zagrożenie, strach, niepokój. Jest sporo sposobów i wiele porad pozwalających na jego obniżenie, abyśmy to mieli adrenalinę i kortyzol pod kontrolą, a nie one zarządzały naszymi emocjami.
Jedną z takich dobrych rad jest: przygotuj się wcześniej na uderzenie, nie ulegaj się strachowi, negatywnej ocenie, nagłemu zagrożeniu. A jeśli się pojawi, sięgnij do własnych zasobów wiedzy i umiejętności, pozwalających na podjęcie decyzji bardziej racjonalnej niż emocjonalnej. W ten sposób możesz pomóc sobie napełniając bazę doświadczeń w sposób ciągły wnioskami wyciąganymi z życiowych porażek i sukcesów. Jesteśmy wtedy bardziej pewni, łatwiej i szybciej podejmujemy decyzje i przystępujemy do działania. Decyzje lepsze lub gorsze, których skutki możemy ocenić dopiero post factum, ale łatwiej potrafimy oszacować ryzyko takiej decyzji przed jej podjęciem, na zasadzie „co mi się bardziej opłaca?” kalkulując ryzyko osiągnięcia sukcesu lub poniesienia porażki.
Jest taka rzecz na świecie, która się mnoży, mimo że się nią dzielimy. To wiedza. Co więcej: im więcej się nią dzielimy, tym bardziej się mnoży. W naszych głowach, zdolnościach manualnych i wyobraźni. To zaraźliwe. Wielu z nas pokazuje w sieci, jakie ma umiejętności i co potrafi. Pokażmy też, że potrafimy.
Nie wysyłaj swojego mózgu na kwarantannę. Po kontakcie z osobą posiadającą wiedzę i potrafiącą z niej korzystać nie musisz tego robić. Nie znalazłam takiej ustawy ani zalecenia. W żadnym Monitorze Rządowym, traktatach unijnych ani w regulaminach organizacji międzynarodowych. Jeśli potrafiliśmy podporządkować się restrykcjom czasu pandemii, to zróbmy to, co nam wolno – ćwiczmy umysły.
Na koniec: chciałabym, abyśmy zbierając kolejne doświadczenia i umiejętności na polu logicznego myślenia powiedzieli sobie: KOCHAM to.